Waarom het van groot belang is om de triggers bij jouw Headshaker goed in beeld te krijgen!

In dit artikel deel ik een verhaal van één van mijn klanten omdat ik weet dat veel ruiters met een headshaker hier mee worstelen. Ik zie nog teveel ruiters en eigenaren zich totaal focussen op een misleidend symptoom. Daarom deel ik in overleg met mijn klant en haar verhaal. En waarom het van groot belang is om de triggers bij je headshaker goed in beeld te krijgen. 

Mijn paard heeft het headshaking-syndroom. Ik heb er van alles aan geprobeerd, niets hielp dus er is niets aan te doen. Hij staat nu met vervroegd pensioen op de wei voor zolang dat leefbaar is.
 
Dit was een berichtje dat ik voorbij zag komen op facebook. Er waren ook ontzettend veel reacties in de groep op dit bericht die varieerde van oh, wat verschrikkelijk tot goedbedoelde adviezen over inslapen. Ik hoef je vast niet uit te leggen, dit deed iets met me!

Uit de reacties tussen de eigenaar en alle ‘ervaringsdeskundigen’ viel me iets op. De eigenaresse zelf gaf aan dat haar paard ‘pollenallergie’ heeft en dat ze zich vooral gericht op pollenallergie, het testen van zo’n allergie en daarnaast had ze ook nog zo’n beetje alle middeltjes geprobeerd die er op de markt verkrijgbaar zijn voor pollenallergie dan.
 
Wat me opviel was dat de symptomen waar ze over sprak niet perse gerelateerd zijn aan pollenallergie, maar juist ook verwezen naar een andere variant. Ze vertelde namelijk dat haar paard voornamelijk last had met een hoofdstel of halster om, dat het met het rijden of trainen van haar paard nog veel erger was dan in de weide. Ook schudde haar paard het hele jaar door en dus niet alleen in het pollenseizoen. 

Daarnaast kon ik uit haar verhaal ook opmaken dat haar paard altijd al enorm last heeft gehad van spanning. Daardoor krulde hij zich op en dan vervolgens ging hij er relatief vaak vandoor. Aanleuning was altijd al een probleem geweest. Nog weer tientallen reacties verder las ik terug dat haar paard extra grondig was behandeld door de tandarts op een elektrische manier.
 

Ondertussen voelde ik in heel mijn lichaam de weerstand omhoog komen. Maar de reactie van iemand anders met de woorden: “Wij zijn nu eenmaal de ongelukkige die een paard hebben met deze verschrikkelijke aandoening en er is nu eenmaal niets aan te doen behalve ons paard nog zo’n waardig mogelijk leven te bieden” die opmerking die deed t m. Ik had zo graag willen reageren, maar als expert zijnde mag dit niet, want dan wil je alleen maar geld verdienen. (niet mijn mening) Dus ik besloot er een privé bericht aan te wagen.
 
Het duurde ongeveer een week voordat ze mijn berichtje had gelezen en ik in de gelegenheid was om haar nog wat vragen te stellen. Zo vroeg ik haar wanneer de klachten waren ontstaan, welke symptomen er allemaal waren. En het werd alleen nog maar duidelijker (voor mij dan). Ik vertelde haar over mijn onderzoeken, over alle verschillende vormen die er bestaan, en wat mij opviel uit haar verhaal. In eerste instantie kwamen er voornamelijk wat ja, maars… terug. Ik besloot om het over een iets andere boeg te gooien in de hoop dat ze de kennis dan wel zou kunnen ontvangen. Maar hierop werd niet meer gereageerd.
 
Pas een goede maand later, nadat ze het hier uitvoerig over had gehad met haar groep ‘ervaringsdeskundige’ en daarmee geen steek verder kwam besloot ze me het voordeel van de twijfel te geven. Ze zei me: Stel dat je gelijk heb, wat kan ik dan nu doen voor mijn paard? Ik vroeg haar hoe lang het was geleden dat haar paard naar de tandarts was geweest. Ze antwoorde: Nu 1,5 jaar want hij doet nu toch niets meer dus dat is niet nodig. 

Ik vertelde haar waarom dat wel nodig was en dat vooral de methode erg noodzakelijk was omdat dit zou moeten zorgen voor een stabiele basis in de schedel en dus ook onmisbaar voor het zenuwstelsel. Ze was niet direct om, en daarom heb ik haar na het sturen van de contactgegevens van de tandarts die ik haar had aangeraden verder met rust gelaten.
 
Uiteindelijk weer 4 maanden verder kreeg ik ineens een berichtje. Ze had mijn tandarts er toch bij gehaald en met de extra tekst en uitleg van de tandarts leek ze toch een aantal inzichten te hebben ontvangen over het hoofdschudden van haar paard. Dus ik kijk eerst dit even aan…. 

Nu houd ik me met dit onderwerp op dagelijkse basis bezig, dus om me nu met iedereen te bemoeien en eindeloos te discussiëren daar heb ik helemaal geen tijd voor. Ik liet het maar gaan. Gelukkig was in ieder geval zijn gebit gedaan dat zou het voor dit paard al iets comfortabeler maken. Je kan niet heel de wereld redden, dacht ik nog bij mezelf.
 
Maar een wonder geschiedde… Weer een berichtje, en dit keer ook een afspraak voor een onderzoek met behandeling. Jawel, de Headshaking Scan stond ingepland. Zo waar een jaar later dan wanneer ik voor het eerst haar berichtje had gelezen. En wat bleek? De klachten van haar paard bleken volkomen te verklaren. Het gebit was te glad gemaakt, de kiezen te kort en daarbij de snijtanden te lang gelaten waardoor het kaakgewricht geen enkele stabiliteit meer had en hierdoor de zenuw was aangetast. De kauwspieren waren enorm strak en bevatten veel atrofie. 

Haar paard, inmiddels 8 jaar staat er nu heel anders bij.  Doordat het gebit al zoveel mogelijk was geoptimaliseerd, kon ik de druk op het hoofd al enorm verminderen en de lichaamssystemen weer aan de praat krijgen waardoor er wat meer ontspanning ontstond, en het lichaam kon gaan beginnen met het herstel. Het paard in kwestie heeft na deze eerste sessie nog een enkele keer geschud. Na twee vervolgbehandelingen hadden wij dit paard klachtenvrij. 

De clue van dit verhaal? Dat het zo ontzettend belangrijk is om echt goed te kijken naar de  triggers bij het paard.  Symptomen vertellen voornamelijk iets over hoe de schedelcompressie is opgebouwd. De trigger daarentegen verteld over welke zenuw en dus welke vorm dat het gaat. Een stukje logisch nadenken, oorzaak en gevolg. Zodat je je niet blindstaart op één symptoom en je daarmee op de verkeerde variant richt en dus ook nooit een oplossing zult vinden. Er is heel veel mogelijk als je de triggers van je paard beter in beeld krijgt, pas dan weet je om welke vorm het gaat en wat bij kan dragen aan een oplossing. Lees ook: De verschillende vormen van het headshaking-syndroom. 

Bekijk dan mijn (gratis) online masterclass 'Eerste hulp bij Headshaking'. In deze online masterclass  neem ik je mee in de wereld van het headshaking-syndroom en ontvang je alle relevante informatie die jij als eigenaar of ruiter nodig hebt om je paard te kunnen gaan helpen om weer schudvrij te worden!