De verschillende vormen van het headshaking-syndroom

Dat het headshaking-syndroom complexe materie is, dat wist je waarschijnlijk al. Maar wist je ook al dat er verschillende vormen bestaan van het headshaking-syndroom. Als je deze term op zoekt op google dan lees je alles over de trigeminal zenuw en hoe deze het hoofdschudden veroorzaakt. Dat is nu precies waar het mis gaat. Want ondanks dat deze trigeminal een belangrijke functie heeft zijn er nog maar liefst 11 andere craniale zenuwen die hoofdschudden kunnen veroorzaken.   Als je dus enkel op deze zenuw focust dan is de kans dus heel aannemelijk dat je je op het verkeerde stuk focust. En zo kom je dus nooit tot een echte oplossing voor je paard. Daarom deel ik in dit artikel de verschillende vormen van het headshaking-syndroom. 

Bij het headshaking-syndroom kijken we voornamelijk naar de craniale zenuwen. Dit wil zeggen de zenuwen die vanuit de hersenen vertakken en door het hoofd lopen. Juist doordat iedere zenuw zijn eigen functie heeft biedt dat perspectief in het vinden van een oplossing voor je paard. Om te ontdekken om welke zenuw het gaat is het belangrijk om eerst de trigger te herleiden.

Triggers en symptomen worden vaak door elkaar gehaald. Toch is het belangrijk om deze te onderscheiden. Symptomen zijn bijvoorbeeld reacties die je paard naast het hoofdschudden laat zien. De triggers zijn de gebeurtenissen die ervoor zorgen dat een paard begint te schudden. Hieronder heb ik er een aantal voor je op een rijtje gezet:

Om deze triggers in beeld te brengen kun je het beste voor een langere periode een soort dagboek bijhouden waarin je iedere dag nauwkeurig de omstandigheden en klachten van je paard vastlegt. Na een langere periode (minstens 30 dagen) krijg je een duidelijk beeld van de triggers die een rol spelen bij je paard. Nadat je deze trigger hebt vastgesteld kun je weer verder gaan kijken naar welke symptomen jouw paard allemaal vertoond. Eerder heb ik al een artikel geschreven over "Waarom het van groot belang is om de triggers bij jouw headshaker goed in beeld te krijgen". 

De symptomen vaststellen ligt vaak iets complexer. Er zijn namelijk veel symptomen die erg op elkaar lijken, en er zijn vaak een aantal symptomen die terugkomen bij de verschillende varianten van het headshaking-syndroom. Daarom is het belangrijk om eerst de trigger vast te stellen zodat je jezelf niet blind gaat staren op bepaalde symptomen die ervoor zorgen dat je een vertekend beeld krijgt. Maar toch is het vaststellen van symptomen toch wel belangrijk. Het verteld namelijk erg veel over de oorzaak van het headshaking-syndroom. Dit zijn de symptomen waar je allemaal op kunt letten bij jouw paard:

De oorzaak is eigenlijk altijd een beknelde of beschadigde zenuw in het hoofd. Dit wordt veroorzaakt door schedelcompressie of dus eigenlijk hoofdpijn bij het paard. De symptomen vertellen veel over hoe de druk op het hoofd is opgebouwd en vaak is ook nog te herleiden wat in eerste instantie voor deze druk heeft gezorgd. 

Allereerst wil ik je een beetje basiskennis meegeven zodat je begrijpt hoe klachten als headshaking-syndroom ontstaan. De schedel bestaat uit verschillende schedelplaten. Bij de geboorte zijn dit er maar liefst 34. Een aantal van deze schedelplaten fuseren in de eerste levensjaren met elkaar, maar de meeste blijven aparte delen. Ieder schedeldeel heeft een functie en staat in verbinding met een lichaamsdeel. De schedeldelen zijn met elkaar verbonden door schedelnaden ook wel suturen genoemd en om deze delen en tussen de suturen zit heel veel zacht weefsel. Denk aan bindweefsel (fascia) en spierweefsel.

Bindweefsel heeft de eigenschap op spanning te kunnen vasthouden. Dus stel jouw paard stoot zijn hoofd, dan zorgt dat ervoor dat het bindweefsel op die plek spanning gaat bevatten waardoor het niet meer goed functioneert. Dit heeft niet alleen impact op het spierweefsel maar dus ook op de botdelen. Er ontstaat dus druk op het hoofd. Deze druk zorgt ervoor dat het lichaam minder goed kan functioneren en wanneer de druk dus zodanig groot is kan dit ook voor verschillende symptomen zorgen en zelfs dus tot beklemming en beschadiging van één van de zenuwen. Je kunt hoofdpijn onder andere herkennen door een scheef hoofd. Ik heb hier eerder een artikel over geschreven welke je hier kunt lezen. 

Ook de manier van gebitsbehandeling heeft grote invloed op de schedelplaten van een paard. Wanneer kiezen bijvoorbeeld te glad worden gemaakt, en de natuurlijke hoek van de kies verkeerd wordt aangepast zorgt dit ervoor dat het paard een stabiele basis mist om gezond te kunnen functioneren. Daarom is het belangrijk om meerdere aspecten aan te pakken om ervoor te zorgen dat jouw paard weer een gezonde basis krijgt in het lichaam. Dit is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat een paard stopt met hoofdschudden.

Zoals ik eerder al vertelde zijn er dus 12 craniale zenuwen. Je zou het dus eigenlijk ook zo kunnen stellen dat er dus 12 verschillende vormen zijn van het headshaking-syndroom. Globaal zou je ze kunnen onderverdelen in de volgende categorieën:

* (Pollen)allergie gerelateerd
* Oog gerelateerd
* Oor gerelateerd
* Kaak gerelateerd
* Druk gerelateerd
* (aan)gezicht- gerelateerd

Zo zie je maar dat het headshaking-syndroom bestaat uit diverse vormen die je van elkaar kunt onderscheiden door je te focussen op de triggers. Zo voorkom je dat je wordt misleid door 'vage' symptomen en dat bespaard je een hoop tijd, geld en frustratie. 

Ik deel mijn belangrijkste tips met jou in korte praktische video's, zodat jij sneller kunt afrekenen met de headshakingsklachten van jouw paard!

Geen abracadabara wel A B C!

Niet eerst alles uitproberen in de hoop dat iets werkt, maar stap voor stap met een logische en bewezen aanpakstrategie!