Drie dingen die je eerst wilt uitsluiten bij je headshaker

Je paard is veranderd in een headshaker, en staat steeds maar te headbangen, proesten, schuren. Hij/Zij voelt zich duidelijk niet lekker en als eigenaar sta je er vaak een beetje machteloos bij te kijken. Je zoekt in google dingen over headshaking, ziet allerlei dingen voorbij komen over trigeminus, pollenallergie en komt uiteindelijk uit bij tientallen mogelijkheden van supplementen, druppels en poedertjes. Het volgende dilemma is dat je moet kiezen uit al die producten zonder dat je weet of dit überhaupt wel gaat helpen.  Maar voordat je daar een keuze in maakt, zijn er dingen die je eerst wilt uitsluiten bij je headshaker.

Wat ik in de praktijk vaak zie gebeuren is dat mensen allereerst allerlei dingen gaan proberen. Veelal wordt ook op het advies van dierenartsen eerst medicatie tegen allergische reacties gebruikt. Als dat niet werkt dan volgen er andere type medicaties om te proberen de tics (het ongecontroleerde schudden) te onderdrukken.  Veelal zonder resultaat en in een enkel geval met een tijdelijk resultaat.

Een volgende stap is dan neuromodulatie en de zogenoemde PENS behandeling waarbij de trigeminuszenuw wordt ‘gereset’ zoals ze dat noemen. Deze wordt dus uitgevoerd op één enkele zenuw, terwijl er dus maar liefst 12 zenuwen zijn die door en over het hoofd lopen.

Het is dus een beetje gokken in de hoop dat iets werkt! Nu geloof ik echt wel dat dierenartsen hun uiterste best doen en tegelijkertijd ook het beste met hun patiënten voor hebben, maar helemaal logisch is het niet.

Ik krijg dan ook veel berichten van eigenaren die na een jaar tobben met medicatie, neuromodulatie al alles hebben geprobeerd maar nog steeds niets hebben uitgesloten.

Laat ik voorop stellen, het headshaking-syndroom is erg complex. Juist ook omdat met 12 craniale zenuwen, dus ook eigenlijk 12 verschillende vormen zijn van het headshaking-syndroom. Je kunt deze verschillende vormen wel iets verder opsplitsen in zeven categorieën. Dat kan het bepalen van de veroorzakende zenuw al een stuk eenvoudiger maken. Maar, een zenuw raakt niet voor niets beklemd, beschadigd of overprikkeld. Er is dus altijd meer aan de hand in zo’n geval. Daarom is het belangrijk om goed te kijken naar het hele plaatje zodat je een goed beeld krijgt van de klachten van je paard.

Wat mijn betreft is het uitsluiten van 3 belangrijke elementen een logische eerste stap. Het bespaard namelijk niet alleen tijd, maar ook een heleboel geld.

Je wil weten of er nergens in het lichaam een ontsteking zit, die een zenuw beïnvloed. Wanneer een ontsteking niet tijdig wordt behandeld kan deze verder naar binnen slaan en voor nog veel meer problemen zorgen.

Dus laat je dierenarts je paard onderzoeken op ontstekingen en wanneer er tijdens de visite geen duidelijke aanwijzing is voor een ontsteking dan is het aan te raden om een bloedonderzoek te laten uitvoeren omdat je dan de waardes van eventuele ontstekingen kunt terug zien in de analyse.

Een heel belangrijk element van het paardenhoofd is natuurlijk het gebit. Het gebit speelt een enorm belangrijke rol in het veroorzaken van headshaking. In de afgelopen jaren ben ik dan ook van allerlei gebit gerelateerde klachten van headshaking tegengekomen zoals;

·         Gespleten kiezen

·         Ontstekingen aan kieswortel = tevens zenuwuiteinde.

·         Grote haken op de achterste kiezen

·         Te glad geveilde gebitten (geen oppervlakte contact).

·         Diastasen (gaten net naast kiezen tot in de kaak).

Daarom is dit ook wederom een belangrijk punt waarbij je dus in eerste instantie wilt bekijken wat de staat van het gebit is. Want met onbalans in het gebit kun je natuurlijk zoveel medicatie uitproberen als je wilt, maar dan is hetzelfde als dweilen met de kraan open.  

Een ding dat je ook zeker wilt uitsluiten bij je paard is dat je paard geen tumoren heeft in het hoofd.

Ondanks dat tumoren in het hoofd van een paard niet heel veel voorkomt, wil het niet zeggen dat het geen mogelijkheid is. Ik ben in de afgelopen jaren toch al een aantal paarden tegen gekomen waarbij er sprake was van een tumor. In zo’n geval behandel ik het paard trouwens niet, want de effecten van de behandeling op tumoren zijn onbekend.

Eén van de gevallen was een tumor bij de trommelvliezen die dus tijdens normaal onderzoek bij de dierenarts niet naar voren kwam. Bij weer een ander geval was bijv. een tumor in de voorhoofdholtes welke pas zichtbaar werd op een CT Scan.

Achteraf had dit in beide gevallen ook achterhaald kunnen worden in een uitgebreid bloedonderzoek. Er zijn dan vaak gemuteerde DNA cellen te vinden in de bloedbaan. Wanneer dit het geval is, is het dus zeker aan te raden om dit verder uit te zoeken met een CT Scan.

Daarnaast kun je met een CT Scan ook eventuele afwijkingen in de vorm van het bot en botdichtheid goed zien. Welke ook een indicatie kunnen geven van de schedelcompressie. In principe is schedelcompressie (hoofdpijn) over het algemeen niet iets waar je dierenarts iets mee kan, maar daar heb je dus weer andere professionals voor!

In ieder geval wil ik je dus aanraden om deze 3 dingen eerst te gaan uitsluiten nog voordat je van alles gaat proberen. Je wil namelijk eerst een duidelijk beeld creëren van wat er aan de hand is en dat kan pas nadat je deze stap hebt gezet. Er zijn overigens nog 4 andere stappen die je wilt zetten in het proces om erachter te komen welke vorm van headshaking jouw paard heeft en welke oplossing daar dan bij past. Deze stappen deel ik met je in mijn gratis online masterclass ‘’Eerste hulp bij Headshaking”.

Ik deel mijn belangrijkste tips met jou in korte praktische video's, zodat jij sneller kunt afrekenen met de headshakingsklachten van jouw paard!

Geen abracadabara wel A B C!

Niet eerst alles uitproberen in de hoop dat iets werkt, maar stap voor stap met een logische en bewezen aanpakstrategie!