Een blokkade kan op heel veel verschillende manieren ontstaan. Een aantal voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld: hangen aan het halster, een trap krijgen van een ander paard, vallen, stoten, uitglijden, in de sloot vallen, castratie en operatie.
Als je bedenkt dat praktisch ieder paard wel een keer heeft gehangen aan het halster als veulentje met de eerste keer een halster om dan weet je ook gelijk dat maar liefst 98% van de paarden een blokkade heeft.
Door de klap of het langdurig verblijven in een oncomfortabele houding zal deze gebeurtenis worden opgeslagen in het celgeheugen van het bindweefsel. Het bindweefsel houd deze spanning vast waardoor afvalstoffen zich gaan ophopen, spieren strak en beperkt worden en ook wervels scheef of naar elkaar toe worden getrokken en niet te vergeten de invloed die het heeft op de organen en het zenuwstelsel. Bindweefsel zit door heel het lichaam verweven als een soort spinnenweb en verbind het lichaam ook met elkaar en heeft dus overal invloed op.
Dit kan er dus ook voor zorgen dat bijvoorbeeld het stoten van het voorhoofd van je paard kan zorgen voor een probleem met de darmen of een zogenoemde allergie voor stof op pollen. En dit is slechts één voorbeeld van de duizenden mogelijkheden.
Kortom, als je paard dus een blokkade heeft in de thorocale wervels dan zit het probleem dus nooit alleen op die plek maar ook op plekken elders in het lichaam. Het manipuleren van de wervels van je paard is dan niet de oorzaak aanpakken maar slechts het gevolg. De oorzaak zit in de zachte weefsels (fascia/bindweefsel) die ervoor zorgt dat de spieren strak worden en de wervels vast komen te zitten. En dit straalt ook nog uit naar andere plekken die 99 van de 100 keer over het hoofd gezien worden.
Als je ervaart dat jouw paard niet helemaal lekker los, soepel en gelijkmatig door het lijf beweegt zorg en dan voor dat de oorzaak achterhaald wordt en dat juist die oorzaak echt in zijn geheel wordt aangepakt.
We zijn zo gewend geraakt aan het feit dat onze paarden zo scheef zijn en dat dit volkomen normaal is dat we niet meer logisch nadenken over wat nu echt het beste is voor ons paard.