Herken je dat? Dat je het beste met je paard voorhebt en als je dan iets gevonden hebt wat jouw paard echt nodig heeft dat je dan eerst 1001 excuses bedenkt om het niet te gaan doen?! Ik zal een aantal voorbeelden noemen bijvoorbeeld; het is te duur, ik heb het geld niet, ik doe eerst nog wel even…, ik probeer eerst nog even dit of dat.. Echt ik kan zoveel dingen opnoemen die ik naar mijn hoofd geslingerd krijg zodra ik mensen een aanbod doe om ze te helpen. Ik denk dat het voor veel mensen herkenbaar is, eerst 1001 excuses bedenken om er vervolgens het niet te doen. Het lijkt haast wel alsof ze helemaal niet die Happy Athlete willen?! Alsof ze liever met een super gespannen,schrikkerig en compenserend paard blijven rijden en daarmee iedere keer gevaarlijke situaties opzoeken. Really? Wil je dat echt?!
Zo’n zes weken geleden ontving ik een mailtje van iemand die mijn site had bekeken en het echt geweldig vond wat ik allemaal deed. Maar ergens in de mail stond wel het zinnetje: Heb je ook iets minder uitgebreid? Nu moet je weten dat ik met de grootste zorg mijn trajecten heb samengesteld. Inmiddels heb ik natuurlijk al een paar jaar ervaring en weet ik precies hoe ik mijn klanten het allerbeste kan helpen. Ik weet precies waar ze tegenaan lopen,hoe ik dat op kan lossen ect en hoe we samen het meest optimale resultaat bereiken. Daarom werd ik heel nieuwsgierig naar wat voor ‘klachten’ deze persoon ervaarde bij haar paard. Ze vertelde over dat haar paard niet zo lekker in zijn/haar vel zat, het was het allemaal net niet. Toen ik begon te vragen naar concrete klachten kwamen daar dingen uit als; spanning, tongprobleem en daarna volgde nog een hele reeks van flinke problemen. Ik wees haar er liefdevol op dat deze problemen echt niet 1 2 3 zijn opgelost en dat daar best wat behandelingen bij nodig zijn. Vervolgens kwam ze op de proppen “Ik wil mijn eigen instructeur niet voorbij lopen?”. Die liet bij mij de nodige vraagtekens achter, zeker omdat er op mijn website nergens staat ‘vervangt instructeur’. Sterker nog vaak werk ik juist samen met instructeurs om een optimaal resultaat te bereiken.
Ik herken mezelf ook wel eek klein beetje in het bedenken van excuses. Maar aan de andere kant ben ik altijd heel praktisch en kies ik voor wat ik graag wil. Als ik echt iets nodig heb, of ik wil iets heel graag dan kies ik ervoor. En ondanks dat ik het geld niet ergens op een plank heb liggen, of de mensen om mij heen het er wel/niet mee eens zijn ik kies voor het resultaat dat ik wil bereiken. En weet je wat dan het mooie is? Als ik de beslissing heb genomen, dan komt het geld weer vanzelf mijn leven binnen en dan ook nog via een kant waarvan ik het niet verwacht!
Één van mijn voornemens voor 2018 was nog meer kiezen vanuit mogelijkheden. We leven in een wereld waar van alles kan en toch kiezen we vaak voor de beperking en verzinnen we liever 1001 excuses om niet voor dat resultaat te gaan waar je van droomt! In dit geval voor jouw paard als een ontspannen Happy Athlete!
Hoe zou het voor je zijn als;
-
…Je weer relaxt op je paard zou kunnen stappen omdat je niet langer bang hoeft te zijn voor uitspattingen of enorme schrikreacties.
-
…Je paard echt super ontspannen is en daardoor heel gemakkelijk en los door het lijf beweegt?!
-
…Je paard gewoon bewerkbaar is in de training en zich ook nog eens goed kan concentreren op de training.
-
…Jij en je paard in de training met sprongen vooruit gaan en ook op de wedstrijden vele malen beter presteren.
-
…Ieder trainingsritje weer een feestje is waar zowel jij als je paard plezier in hebben!
Hoe zou dat voor je zijn? Als de dingen die ik hierboven noemde de realiteit zouden zijn?! Kun je heel even dat beeld voor je halen en voelen wat dat met je doet voordat je begint met het verzinnen van 1001 excuses om het niet te doen?